درد دل یک برقی

سلام به همگی

این متن رو به این خاطر نوشتم تا بچه های برق خصوصاً کارشناسی ها که ادعای بچه زرنگ بودن رو دارن و مثلاً بزرگترهای برقی ها هستن یادشون بیاد چه بلاهایی سرشون اومده ،واسه اون رتبه برترهای کنکور کاردانی به کارشناسی برق که همه اشون می گن دانشگاه کاردانیشون خیلی خیلی بهتر از صدرا کوچولو بوده .

آقایون و خانم ها بزرگتر بودن و بزرگی کردن خرج داره ، این هزینه رو این بار با درک و انتخابتون باید بپردازین

بیاین از اینجا شروع کنیم که صدرا از گذشته تا حالا به خاطر کمبود منابع مالی نمی تونسته خیلی آزمایشگاهها و کارگاههای مجهزی داشته باشه ولی با حضور یه تعداد از اساتید که نفوذ خاصی داشتن همیشه اساتید نمونه داشتیم و از امکانات دانشگاههای بزرگ استفاده کردیم

اساتیدی مثل دکتر آرزم ( استاد بزرگ الکترومغناطیس دانشگاه تهران ) ، استاد شایگان (استاد درس فشارقوی و عایق و اصول اندازه گیری که تو دانشگاه تهران تدریس می کنن) ، دکتر لسانی که پدر برق ایران هستن ،دکتر حقی فام (که همه مقام ایشون رو تو انتقال و بررسی سیستم ها می دونن)، دکتر ثابت، دکتر جوادی ، مهندس شاددل که تو حفاظت و رله جزء مطرح ترینها هستن ، استاد فرخی ومهندس زهرا نصیری ...

مدیر گروههای خوبی داشتیم، آقای جوانی و مزید آبادی حرفشون واسه همه ما سند بود امکان نداشت حرفی بزنن و بعدش انجام نشه

قبول دارم صدرا کوچیکه و امکانات نداره اما دانشگاه بدی هم نبود

بعد از اومدن آقای اکبریان با یه جو وحشتناک روبرو شدیم ، هیچ کدوم از اساتید حتی با نشریات دانشگاه مصاحبه هم نکردن

اساتید با دلخوری میومدن سرکلاس ، تعدادی از اساتید گروه برق هم با دعوا و قهر دانشگاه رو ترک کردن

نمونه اش دکتر آرش احسانی که واقعا انسان نازنین و تحصیل کرده ای بود و می تونست برای دانشگاه مفید باشه

اساتید گمنامی مثل رحیمی مقدم( استاد مقررات و استاندارد) که نمیدونن 3فاز تفاوتش با 1فاز چیه یا اساتید پیچشی مثل استاد نجفی (استاد طراحی و توسعه ) که ما هم نفهمیدم از کجا به سر ما نازل شدن

جالبه که مدیر گروه قدرت ( مهندس تبریزیان) هم نمی دونه و از نظرش باید برای آوردن اساتید از روش صحیح و خطا استفاده کرد ، هر چند که میتونم قسم بخورم که خودشم نمی فهمه داره چی کار می کنه ، می تونین یه سوال آموزشی رو در یک روز 3بار بپرسین و هر دفعه یه جواب جدید بشنوین .

مدیر گروه الکترونیک که هم اوضاعش مشخصه ، بیچاره دانشجوهای الکترونیک شکایتشونو پیش خواجه حافظ شیرازی هم بردن اما دکتر اکبریان ترتیب اثری ندادن.

مقصودم این نیست که اینها آدمهای بدی هستن ، نه اونا خیلی خوب و پاک هستن ولی هر کسی را بهر کاری ساختن

و کار هر بز نیست خرمن کوفتن و صدتا مثل دیگه ، به نظر من استادای جدید رو از تو لپ لپ پیدا می کنن !

به همه اینها رفتن اساتیدی مثل شایگان ، جوادی ،شاددل ، ثابت و ... رو هم اضافه کنین

با این اوضاع چیزی از گروه برق نمونده و با همین سرعت هم بقایاش از بین میره

واحد فرهنگی از فعال ترین قسمتهای دانشگاه بود ، درسته کمه کم 4تا نشریه چاپ می شد هر ماه ، یکیش هم صدای صدرا بود که نشریه روابط عمومی دانشگاه بود و دانشجوها چاپش می کردن ، می خوام بگم اون موقع دانشجو ارزشمند بود (کار ارگان دانشگاه رو دانشجو انجام می داد )

محیط خوبی داشت کسی بهت تهمت نمی زد ،از رو ظاهرت قضاوت نمی شد ،از تو کیفت دزدی نمی شد، پشت سرت حرفی نمی زدن ، با هر کس که دوست داشتن پیوند نمی خوردی ، جای دانشجوهای درس نخون و مشروطی نبود یه محیط سالم و سازنده داشت نه مثل الان که واقعا معلوم نیست اونجا چه عملیاتی داره انجام می شه ، چون 1سال تو این محیط جدید بودم می گم واقعا معلوم نیست اونجا چه خبره اگه 2روز دیگه بشنوم اونجا بمب اتمی ساختن قبول می کنم چون تو این فرهنگی هر کاری انجام می شه جز کار فرهنگی

تنها هنرشون انجام خونه تکونی بوده و در پی اون مدارک، لوح های افتخار و کاپ های گروه رباتیک ، کانون قران و عترت ، انجمن بتن و ... دور ریخته شد و سربه نیست شد .

اوضاع احوال آموزش رو که نگم بهتره همه می دونن تو اون 4دیواری چه خبره ، رسما تشکیل یه دولت خودگردان دادن و امپراطوری خودشونو دارن

حراست هم که هیچی ، به همه چی کار دارن الا کار خودشون

دانشجوهای انتقال و توزیع به نظر من شبیه به نوترون هستن ( خودم هم انتقال می خونم) نمیفهمن یا نمی خوان بفهمن که این اوضاع به ما هم مربوطه .

خجالت می کشم بگم منم مهندسی برق می خونم پس فردا که مدرک گرفتیم ، البته اگه گرفتیم ، چون به خیلی ها گفتن که مجبورن واحدهاشونو تو دانشگاه شهرستان پاس کنن چون ما اونا رو ارائه نمی دیم و یه امضا هم ازاشون گرفته شده ، وقتی دانشگاه منحل بشه می خواین بگین مدرکتونو از کجا تو این کره خاکی گرفتین ؟ شما که واسه کارشناس شدن خیلی تلاش کردین ، شما که رتبه برتر هستین ، دوست دارین مدرکتون به پوچ تبدیل شه ؟ دانشجوهای کاردانی باید کمتر از ما نگران باشن چون کاردانی زیاد با ارزش نیست بعدا لیسانسشونو از جای دیگه می گیرن اما دارن به هر دری میزنن تا این وضع تغییر کنه تا حالا صدها بار رفتن وزارت علوم ، اونها هم از نظر سنی از ما کوچیک ترن هم از نظر تجربه .

من هنوزم منتظر یه تحرک از دانشجوهای کارشناسی برق – انتقال و توزیع هستم .

ترم بالایی های ما که فارغ التحصیل شدن تونستن حقشونو از دانشگاهشون بگیرن ، آزمایشگاه تاسیس کنن ، واحد تغییر بدن ، جشن فارغ التحصیلی بگیرن ،اضافه شهریه ای که آقای اکبریان گرفته بود رو پس بگیرن ، اونها هم دانشجو بودن ،ازدواج کردن، شاغل بودن، کنکور ارشد داشتن ، مشغله داشتن، حالا ما وارث تلاش اونها هستیم ، اگه خودمون کاری انجام ندیم کسی برامون کاری نمی کنه . کتاباتونو ، ارشد رو ، شغلتونو واسه چند روز بذارین کنار . فقط چند روز.

یه دانشجوی انتقال و توزیع